Chinese Muur - Puning Tempel

Vanmorgen moesten we nog vroeger opstaan, want om 8u vertrok de bus naar Chengde.  Rijden in China is een heus avontuur.  Eenvaksbanen worden gebruikt als drievaksbanen en ook voor spookrijden draaien ze hun hand niet om.  Onderweg verloren we heel wat tijd door wegenwerken op het andere rijvak.  In het midden van de rijweg stonden kegels, waartussen vlaggetjes waren gespannen die je bij ons op verjaardagsfeestjes ziet.  Kilometers lang.  Maar dat weerhield sommgen er niet van om toch op het andere rijvak te gaan rijden.  We zagen ook veel fruitbomen, waarbij het fruit verpakt was in papieren zakjes.  Blijkbaar worden er spreuken in het fruit gegrift en helpen de zakjes de kleur te bewaren.

We stopten eerst nog voor een plaspauze, maar de toiletten waren smerig.  Aan sommige elementaire hygiëneregels ontbreekt het de Chinezen toch.  Even verder stopten we dan in Jinshanling voor een wandeling op een ander stuk van de Chinese Muur.  Ik vond dit stuk eigenlijk indukwekkender dan het stuk in Badaling.  Veel minder toeristisch ook, al waren er wel veel hardnekkige verkopers die je bleven lastigvallen. Enkele versnellingen hielpen wel, maar zij trokken natuurlijk geen foto's.  Het zicht was adembenemend en de mist versterkte de mystieke sfeer.  Je moet wel grootheidswaanzin hebben om het in je hoofd te  halen zoiets te bouwen!

De Chinese muur bij Jinshanling.

Na het middagmaal en na alle verkopers van ons lijf te hebben geschud, ging het met de bus richting Chengde.  Zo lang op de bus zitten, heeft ook wel iets.  Onze gids, Harry, vertelde over het leven in China.  Blijkbaar maken Chinezen zich meer zorgen over hun oude dag dan westerlingen.  Hun systeem van vroeger - de kinderen zorgden voor hun ouders - wordt natuurlijk steeds moeilijker met de éénkindspolitiek...

Ongeveer een uur later kwamen we aan in Chengde.  Ik was liever eerst langs het hotel gepasseerd voor een normaal wc (mijn arme darmpjes lagen overhoop), maar we reden meteen naar de Puning Tempel.  Deze tempel is nog steeds in gebruik: er lopen Lama's rond, er wordt gebeden en geofferd... en wierook gebrand.  Niet gewoon één stokje, maar de hele verpakking tegelijk (en liefst meerdere verpakkingen ineens).  Adembenemend.  Zo ook het grootste Boeddha-beeld ter wereld.  Gezegd wordt dat het gebouw eromheen werd opgetrokken.  Lijkt me zeer aannemelijk.  Jammer genoeg mochten we geen foto's van worden gemaakt.

De Puning tempel in Chengde.

Daarna ging het richting hotel, waar ik eindelijk mijn darmen tot bedaren kon brengen.  Na het lekkere eten merkten we dat één bed was opengeslagen en de pantoffels van het hotel waren uitgepakt.  Vlak voor het slapengaan was er nog een praatje over Chinese ruimtevaart met o.a. een filmpje van een mislukte raketlancering.  Al een geluk dat met Herschel alles goed is gegaan..

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag